მოძღვარი, რომლის ლოცვა-კურთხევით ოცდაათამდე უშვილო ოჯახში ბავშვი დაიბადა - გზაპრესი

მოძღვარი, რომლის ლოცვა-კურთხევით ოცდაათამდე უშვილო ოჯახში ბავშვი დაიბადა

მამა მერაბმა და მისმა მეუღლემ, რომელთაც მანამდე არასოდეს დაუხატავთ, ორი წლის წინ ხატვა და ხატწერა დაიწყეს და მათი სურათები თუ წმინდა ხატები დამთვალიერებელმა უკვე ათამდე პერსონალურ გამოფენაზე იხილა... ტაძარში მისულ ოჯახური პრობლემების მქონე მორწმუნეებს მამა მერაბი სახლში დასაბრძანებლად საკუთარი ან მეუღლის, მაია ჯანვერდაშვილის მიერ დაწერილ ხატებს ატანს და გარკვეული დროის შემდეგ მრევლისგან მადლიერების სიტყვებს ისმენს... ამჯერად იმ უშვილო წყვილების შესახებ მოგითხრობთ, ვისაც ბავშვი სწორედ ამ ტაძარში მისვლისა და მამა მერაბის დალოცვის შემდეგ შეეძინათ... ღვთის მადლითა და მამა მერაბის ლოცვა-კურთხევით ორი წლის მანძილზე საქართველოში უკვე ოცდაამდე ბავშვი დაიბადა...

მამა მერაბი:

- ხუთი წლის წინ ტაძარში ერთი გოგონა მოვიდა. მითხრა, უკვე რვა წელია შვილი არ მყავსო. ჯვარი გადავსახე და ვუთხარი, სამ თვეში უფალი შვილს გაჩუქებს-მეთქი. ზუსტად სამი თვის შემდეგ ფეხმძიმედ ვარო - მითხრა. ახლა უკვე ორი შვილი ჰყავს. მახსოვს, უშვილობის გამო ერთხელ ტაძარში ძალიან დამწუხრებული მამაკაცი მოვიდა. ვუთხარი, წმინდა ნიკოლოზის ხატი წააბრძანე და სამ თვეში შვილი მოგეცემა-მეთქი. ნიკოლოზობას ვზეიმობდით, რომ დამირეკა - დღეს ჩემი მეუღლე ექიმთან იყო და ფეხმძიმედ აღმოჩნდაო. ჩემგან გაიგეს, რომ ის დღე ნიკოლოზობა იყო... ასე გაჩნდა პატარა ნიკოლოზი... ერთხელ, უცნობი გოგონას პორტრეტი დავხატე. რამდენიმე დღეში ტაძარში გოგონა შემოვიდა. იქვე ვიდექი. სურათიც ახლოს იდო. ვიფიქრე, რა ნაცნობი სახე აქვს-მეთქი. ორივემ თითქმის ერთდროულად შევხედეთ ნახატს და მივხვდით, რომ სურათზე სწორედ ის იყო დახატული. მას შემდეგ ხშირად მოდიოდა ტაძარში. თურმე, არც მას ეძლეოდა შვილი. წმინდა ნიკოლოზის ხატი გავატანე... ახლა ერთი შვილის დედაა და მეორეს ელოდება...

GzaPress მიდგომილი მარიამი

შორენა ხელაძე, მორწმუნე:

- შვილი ხუთი წელი არ მყავდა. სად არ ვიარე, როგორ არ ვიმკურნალე... საბოლოოდ, ექიმებმა დამარწმუნეს, რომ შვილი არასოდეს მომეცემოდა. მე და ჩემი მეუღლე წმინდა ნიკოლოზის სახელობის ტაძარში მივედით და მამა მერაბს ჩვენი გულისტკივილი გავანდეთ. მაშინვე გვითხრა, თქვენ აუცილებლად მოგცემთ უფალი შვილსო და თან მისივე დაწერილი ღვთისმშობლის ხატი გაგვატანა. იმ დღიდან ჩემმა მეუღლემ ეკლესიური ცხოვრება დაიწყო, დაიცვა შობის მარხვა. ერთ-ერთ შეხვედრაზე მამა მერაბმა გვითხრა, ძველით ახალი წლის შემდეგ სახლს გიკურთხებთ და მალე ორსულობის ამბავსაც შეიტყობთო. ზუსტად მახსოვს, 25 იანვარი იყო როცა სახლი გვიკურთხა. რამდენიმე დღეში კი გავიგე - ფეხმძიმედ ვიყავი. თანაც, ღვთის მადლით, ორსულობა ყოველგვარი გართულებების გარეშე მიმდინარეობს.

- უშვილობის მიზეზად ექიმები რას ასახელებდნენ?

- სრულად მქონდა დაზიანებული მილები. ამას ახლდა კიდევ სხვა სამედიცინო პრობლემები, რაც ექიმების თქმით, ჩემს ორსულობას აბსოლუტურად გამორიცხავდა. ეს იმდენად შეუძლებელი იყო, ექიმი ხელოვნურ განაყოფიერებასაც კი არ მირჩევდა. გაოცდნენ, როცა ჩემი ფეხმძიმობის შესახებ გაიგეს. მამა მერაბი მუცელზე ხელს მადებდა, ჯვარს მსახავდა და თან ლოცვას მიკითხავდა ხოლმე...

GzaPress

ხათუნა მაყაშვილი, მორწმუნე:

- შვილი რვა წელი არ მყავდა. როცა უფალმა ინება და დავფეხმძიმდი, ექიმთან ერთ-ერთ ვიზიტზე მითხრეს, რომ ბავშვი არ სუნთქავდა და მეორე დღეს აბორტისთვის დამიბარეს... ალბათ, წარმოგიდგენიათ, იმ დღეს რა დღეში ვიქნებოდით ოჯახის წევრები... მაშინ მამა მერაბი ტაძარს აგებდა და შეწირულობაზე თავად დადიოდა. საღამოს კარზე ზარი გაისმა. გავაღეთ. მამა მერაბი იდგა. ვუთხარით ჩვენი თავზარდამცემი ამბის შესახებ. შემოვიდა და მთელი ღამე ლოცვები მიკითხა, დილამდე არ დაგვტოვა. მეორე დღეს ექიმთან წავედი და მითხრეს, რომ ბავშვი სუნთქავდა... ახლა უკვე ექვსი წლისაა...

სოფო ნაკაშიძე, მორწმუნე:

- მრავალწლიანი მკურნალობის მიუხედავად შვილი არ მყავდა. ყოველგვარმა მკურნალობამ უშედეგოდ ჩაიარა. მამა მერაბთან დედა იყო მისული. სახლში მიდგომილი ღვთისმშობლის ხატი წავაბრძანეთ. ერთ დღეს, ტაძარში მისულ ჩემს მეუღლეს მამა მერაბმა უთხრა, შენი მეუღლე მაისის თვეში დაფეხმძიმდებაო. მართლაც, მაისში შევიტყვე, რომ ფეხმძიმედ ვიყავი...

GzaPress

ია ბასილაძე, ეკლესიის თანამშრომელი:

- მამა მერაბს ერთი ძველისძველი ანაფორა აქვს, სამშენებლო სამუშაოებისას იცვამს ხოლმე. ერთი თვის წინ მუშა გვყავდა, სამშენებლო მასალა გადმოტვირთეს და 30 ლარი უნდა გადაგვეხადა. მამა მერაბს ფული არ აღმოაჩნდა და ძალიან ნერვიულობდა - მინდა დღესვე მივცე, იქნებ როგორ სჭირდებათო. ის ძველი ანაფორა გადაიცვა, ძაღლს გავხედავო. ერთი წუთიც არ გასულა, დავინახე, ჩემკენ მორბოდა - ანაფორაში ფული შენ ჩადეო? მე, რა თქმა უნდა, იქ არაფერი ჩამიდია. ჯიბეში მოძღვარს ზუსტად 30 ლარი დახვდა... გახარებულმა და გაოცებულმა მისცა ფული მუშებს. მინდა კიდევ ერთი სულ ახლახან მომხდარი ამბავი გიამბოთ... ერისკაცობაში მამა მერაბს ნაცნობმა 200 ამერიკული დოლარი გამოსძალა. მას შემდეგ აღარ უნახავს. ახლახან შეიტყო, რომ ის ადამიანი გარდაიცვალა. ოჯახის წევრებს უთხრა ცხედარი ტაძარში მოესვენებინათ და მიცვალებულის სულის საოხად ყველა საჭირო საეკლესიო წესი აღასრულა. დაკრძალვის დღეს, როცა საღამოს შესაწირი ყუთი გაიხსნა, მასში არც მეტი, არც ნაკლები - ზუსტად 200 ამერიკული დოლარი იყო. დიდება უფალს! მამა მერაბისა და მისი მეუღლის, მაია ჯანვერდაშვილის დაწერილ ხატებს არა მხოლოდ უშვილობის, არამედ ჯანმრთელობის, კონფლიქტის, სიდუხჭირის პრობლემის მქონე ოჯახებში მიაბრძანებენ. გარკვეული პერიოდის შემდეგ ეს ადამიანები ამბობენ, რომ მათი ცხოვრება აბსოლუტურად შეიცვალა... მახსოვს, ტაძარში მორიდებული ცოლ-ქმარი დადიოდა. როცა მამაო გაესაუბრა, აღმოჩნდა, რომ არც ერთი არ მუშაობდა და ოჯახი სერიოზული ფინანსური პრობლემების წინაშე იდგა... მოძღვარმა ცოლ-ქმარს ჯვარი გადასახა, ხატი გაატანა და უთხრა: მალე ორივეს გექნებათ სამსახურიო... მართლაც, დღეს ორივე მუშაობს...

შორენა ლაბაძე