კახა კუკავა ზურაბ ჯაფარიძის პირისპირ
რუბრიკაში - "კონტრა" ჩვენს შეკითხვებს პრეზიდენტობის კანდიდატები - ზურაბ ჯაფარიძე და კახა კუკავა პასუხობენ.
- როგორ აფასებთ თქვენს შანსებს 2018 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებზე და როგორია თქვენი მოლოდინი?
ზურაბ ჯაფარიძე: 
- არსებულ რეალობაში ლაპარაკი რთულია, თუმცა, მოცემულობა იმის ალბათობას იძლევა, რომ მეორე ტური ჩატარდეს და მგონია, მაქვს შანსი, მეორე ტურში გავიდე, მერე კი, მოგების შანსი მექნება. გასაგებია, რომ სახელისუფლებო კანდიდატს მატერიალური და ადმინისტრაციული რესურსი იმხელა აქვს, რომ მასთან კონკურენცია რთულია, თუმცა, რაც უნდა გააკეთოს "გირჩმა", ჩვენთვის ეს ნებისმიერ შემთხვევაში გამარჯვება იქნება, რადგან ჩვენთვის ეს პირველი არჩევნებია.
რაც შეეხება სხვა კანდიდატებს, რაღაცნაირად ერთფეროვანია ყველა, იყენებენ ტრადიციულ სკანდალს, უკვე დამკვიდრებულ კამპანიის გზებს, დადიან რეგიონებში, ხვდებიან კოორდინატორებს და ტელევიზიით ამას ისე ხატავენ, თითქოს ეს ამომრჩეველთან შეხვედრა იყო. ხალხს წინასწარ გამზადებული ტექსტებით ესაუბრებიან და მათ შორის ბევრი ისეთი დაპირებაა, რომ პრეზიდენტის უფლებებს სცილდება ანუ იტყუებიან. სტანდარტული, უღიმღამო, მდარე და მოძველებული, არქაული პიარკამპანიები აქვთ, არანაირი სიახლე.
კახა კუკავა: - დაბალი აქტივობის შემთხვევაში, ჩემი შანსები ნაკლებია, რადგან ასეთ დროს "ნაყიდი" ამომრჩეველი მოდის, საამისო ფული კი მე ნამდვილად არა მაქვს. მაღალი აქტივობის შემთხვევაში კი, ვფიქრობ, მეორე ადგილზე გასვლის შანსი მექნება. თანხა, რაც ჩვენ არჩევნებისთვის დავხარჯეთ, 5.000 ლარზე ნაკლებია. თანაბარი სახსრები რომ გვქონდეს მე, ვაშაძეს, ბაქრაძესა თუ ზურაბიშვილს, დარწმუნებული ვარ, მათ პირველსავე ტურში მოვუგებდი. ამ სამს თანაბარი შანსი აქვს და მიმაჩნია, რომ ისინი ჩემი მთავარი კონკურენტები არიან.
- ზურაბ ჯაფარიძეზე რას იტყვით?
- მას თავისებური კამპანია აქვს, რომელიც უფრო ექსპერიმენტულია, ვიდრე კონკრეტულ შედეგზე გათვლილი და ვფიქრობ, ეს მას პრაქტიკულ შედეგს ვერ მოუტანს.
- რომელი იყო ყველაზე ხმამაღალი და არარეალური დაპირება?
ზურაბ ჯაფარიძე: - პენსიებთან დაკავშირებული დაპირებები ცალსახა ტყუილია, რადგან პრეზიდენტს გავლენა არ აქვს ამ საკითხზე.
კახა კუკავა: - ბევრია ასეთი და ალბათ, კიდევ ბევრ სისულელეს იტყვიან. 2016 წლის არჩევნები მახსოვს, როდესაც ერთ-ერთმა პარტიამ "დააბრეხვა", პენსია 300 ლარი უნდა იყოსო და საარჩევნო კამპანიის ბოლომდე, 700 ლარამდეც კი ავიდნენ. ერთხელ, დახურულ კარს მიღმა, ერთმა პოლიტიკოსმა, რომელიც ახლა მაღალ თანამდებობაზეა, თქვა, - ჩვენ ახლა სააკაშვილზე უფრო თავხედური ტყუილი უნდა მოვიფიქროთო. ანუ თვლიდა, რომ ის თუ სისულელეს ჰპირდებოდა, მათ კიდევ უფრო მაგარი სისულელე უნდა მოეფიქრებინათ.
- თქვენ რას ჰპირდებით ამომრჩეველს?
ზურაბ ჯაფარიძე: - განსხვავებული დაპირებები მაქვს. ისეთს არაფერს ვამბობ, რასაც ახლა არ ვაკეთებთ "გირჩი". ჩემთვის "გირჩი" არის ბრძოლა თავისუფლებისთვის და ბრძოლა საბჭოთა კავშირის ნარჩენების წინააღმდეგ. უბრალოდ, მეტი ბერკეტი მექნება, თუ პრეზიდენტი გავხდები.
- მარიხუანის ლეგალიზაციის საკითხის აქტუალურობამ ერთი-ორად აამაღლა თქვენი რეიტინგი, არა?
- ამ თემას ჰყავს როგორც ბევრი მომხრე, რომელთა ნაწილი "გირჩის" მხარდამჭერიცაა, ასევე, ბევრი მოწინააღმდეგე. "გირჩს" ბევრ სხვა არაპოპულარულ მოსაზრებაზეც აქვს თავისი პოზიცია. მოსახლეობის დიდი ნაწილი მარიხუანის ლეგალიზაციის წინააღმდეგია, ამიტომ მათში "გირჩის" ავტორიტეტი დაბალია. თუმცა, როდესაც თემა აქტუალურია, ჩვენთვის ეს პოლიტიკურად მომგებიანია, რადგან კიდევ ერთხელ გვეძლევა შანსი, ადამიანებს ავუხსნათ, თუ რატომაა სწორი ის, რასაც ჩვენ ვითხოვთ, მაგრამ რამდენად მომგებიანია ელექტორალურად, ამის თქმა გამიჭირდება.
კახა კუკავა: - ჩემი პროგრამა 10 პუნქტისგან შედგება. სხვა ვექტორი გვაქვს აღებული, ეროვნულ ღირებულებებზე აგებული და ვფიქრობ, ბევრად უფრო ახლოს დგას ქართულ საზოგადოებასთან, ვიდრე ის, რასაც ხალხს ლიბერალური პარტიები სთავაზობენ.
- პრეზიდენტმა მთავრობასთან შეთანხმებულად უნდა იმოქმედოს თუ გადაწყვეტილებები დამოუკიდებლად, ერთპიროვნულად მიიღოს?
ზურაბ ჯაფარიძე: - მე ვაპირებ, გადაწყვეტილებები დამოუკიდებლად მივიღო და მთავრობასთან თუ პარლამენტთან მიმართებაში პრინციპული ვიყო. ერთ-ერთი დაპირება, რომელიც გავეცი, არის ის, რომ ყველა ისეთ კანონს დავადებ ვეტოს, რომელიც ადამიანის თავისუფლების შეზღუდვისკენ იქნება მიმართული. პირადად წავალ პარლამენტში, არ გავგზავნი ჩემს წარმომადგენელს და დავიცავ ვეტოს 150 პარლამენტარის წინაშე. პრეზიდენტს თავისი პრინციპები უნდა ჰქონდეს.
კახა კუკავა: - არსებობს ფუნდამენტური საკითხები, რომლებზეც არ შეიძლება გადაწყვეტილება მხოლოდ ერთმა მხარემ მიიღოს და არის მიმდინარე საკითხები, რომლის კომპეტენცია ამა თუ იმ ინსტიტუტს აქვს. შესაბამისად, პოლიტიკური დაპირისპირება ნაკლებად მწვავე ხასიათს ატარებს, როდესაც გადაწყვეტილება ერთი ინსტიტუტის მიერ არ არის მისაღები. ზოგი საკითხი შეთანხმებით უნდა გადაწყდეს, ზოგი - დამოუკიდებლად.
- გაპრეზიდენტების შემთხვევაში, რას გააკეთებთ პირველ რიგში?
ზურაბ ჯაფარიძე: - სავალდებულო სამხედრო სამსახურს გავაუქმებდი. ეს ერთ-ერთი თემაა, რომლისთვისაც ვიბრძვით "გირჩის" დაარსების დღიდან. მოგეხსენებათ, სპეციალური რელიგიური ორგანიზაციაც გვაქვს შექმნილი, რომელიც ახალგაზრდებს იცავს სავალდებულო სამხედრო სამსახურიდან და პრეზიდენტის რანგში, როგორც ქვეყნის მთავარსარდალს, ბერკეტი მექნება, რომ ის მთლიანად გავაუქმო.
კახა კუკავა: - ძალიან მომწონს, რაც გააკეთა ავსტრიის კანცლერმა შარშან, როცა არჩევნები მოიგო. ჩემს ოპონენტებს ვეტყვი, - მეგობრებო, არჩევნები დამთავრდა, მოდით, პოლემიკის რეჟიმი დავასრულოთ, ხვალ დილით შევხვდეთ და მოვნახოთ ხუთი საკითხი, რომელიც საქართველოს პოლიტიკურ სპექტრს გააერთიანებს. ვიცი, ეს რთულია, რადგან ერთმანეთს დასანახავად ვერ ვიტანთ, მაგრამ თუ გვინდა, ჩვენი ქვეყანა შედგეს, სხვანაირად არ გამოდის.
- დამეთანხმებით, რომ ჩვენთან "ერთმანეთის სიძულვილიც" ფასადურია. საკმაოდ კარგი ურთიერთობა აქვთ ერთმანეთზე "გადამტერებულ" პარტიებსა თუ ადამიანებს.
- გეთანხმებით, უბრალოდ, ეს დაპირისპირება ვიღაცისთვის ფასადურია, ვიღაცისთვის - არა, მაგალითად, მათთვის, ვინც ძებნაშია, აპატიმრებენ ან ქონებას ართმევენ. თუმცა, 1992 წლიდან მოყოლებული, ჩამოყალიბდა ხელშეუხებელთა კასტა, რამდენიმე ასეული ოჯახი, ერთგვარი მაფია, რომლებიც ბიზნესშიც და პოლიტიკაშიც მუდმივად, ყველა ხელისუფლების პირობებში ინარჩუნებენ გავლენას. ყველა პარტიაში არიან "პორტირებულები". ხალხი და ჯარისკაცები კი ეწირებიან იმ "ომს", სადაც გენერლები ერთმანეთთან ჩახუტებულები არიან. ამიტომაცაა ეს "ომი" უაზრო.
- როგორია თქვენი ხედვები საგარეო მიმართულებით და რუსეთთან ურთიერთობის კუთხით?
ზურაბ ჯაფარიძე: - "გირჩი" არის პროდასავლური პარტია, რაც იმას ნიშნავს, რომ ჩვენ მხარს ვუჭერთ საქართველოს სვლას ნატოსა და ევროკავშირისკენ. რუსეთთან მიმართებაში ჩვენ ასეთი პოზიცია გვაქვს: უნდა გვქონდეს ეკონომიკური კავშირები, ხელი არ შევუშალოთ რუსეთიდან ტურისტების, კაპიტალისა თუ პროდუქციის შემოსვლას, თუმცა, დიპლომატიური ურთიერთობების აღდგენა კატეგორიულად მიუღებელია მანამ, სანამ რუსეთი ამბობს, რომ მას აქვს საელჩოები ცხინვალსა და სოხუმში.
კახა კუკავა: - რუსეთთან ურთიერთობის საკითხის დარეგულირება ჩვენი ქვეყნისთვის ყველაზე რთულად მოსაგვარებელია. რუსეთი ზოგადად აგრესიულ პოლიტიკას ატარებს. ისტორიულ გამოცდილებას თუ გავითვალისწინებთ, ასეთ ვითარებაში მაინც პრაგმატული, დიპლომატიური კურსია ერთადერთი სწორი გამოსავალი. ჩვენ გვჭირდება მთავრობა, რომელიც საქართველოს ინტერესებს გაატარებს. რუსეთი არის ქარიშხალი, რომელიც ხეებს ფესვებიანად გლეჯს, რომელიც საქართველოზე უფრო დიდ ქვეყნებსაც პრობლემას უქმნის, ამიტომ, თუ ჩვენი ქვეყნის მეთაური იქნება ადამიანი, რომელსაც პუტინის ეშინია, ვერ შეძლებს მასთან ურთიერთობას. ქვეყნის პრეზიდენტი უნდა იყოს ის, ვინც შეიძლება პუტინს გაუმკლავდეს ეშმაკობითა და ტვინით.
- გაპრეზიდენტების შემთხვევაში, როგორი იქნება თქვენი დამოკიდებულება და ურთიერთობა მართლმადიდებლურ ეკლესიასთან, ისეთ საკითხებზე, რაზეც მათ საკუთარი, მთავრობისგან განსხვავებული პოზიცია აქვთ?
ზურაბ ჯაფარიძე: - ეკლესიასთან მიმართებაში არის საკითხები, რასაც ჩვენ პრინციპულად ვეწინააღმდეგებით, მაგალითად ის, რომ ეკლესიას ჰქონდეს საკანონმდებლო თუ საბიუჯეტო პრივილეგიები, 25 მილიონი ლარი წელიწადში და პერმანენტულად ხდებოდეს მიწების საკუთრებაში გადაცემა, საგადასახადო შეღავათები და ა.შ. პრივილეგიების წინააღმდეგი ვართ, თორემ ზოგადად, არანაირი პრობლემა ან საწინააღმდეგო არ გვაქვს. "გირჩშიც" არიან ადამიანები, რომლებიც მართლმადიდებლური ეკლესიის წევრები არიან.
კახა კუკავა: - ეს ფრთხილი და დელიკატური საკითხია. ვფიქრობ, ეკლესიასთან სწორი ურთიერთობის ტრადიცია აღარ გვაქვს, რამდენიმესაუკუნოვანი წყვეტაა და ჩამოყალიბება სჭირდება. ჩვენ ყოველთვის სეკულარული სახელმწიფო ვიყავით. ბევრი პრეცედენტი იყო, როდესაც მართლმადიდებლური ეკლესიის აზრი გახლდათ გათვალისწინებული. ვფიქრობ, ახლაც იგივე უნდა იყოს, თუმცა, პოლიტიკურ საკითხებზე საბოლოო გადაწყვეტილება მთავრობამ უნდა მიიღოს. მთავრობა ზოგიერთ საკითხში ეკლესიის წინაშე უკან იხევს, მაგრამ ამის მიზეზი ეკლესიის სიძლიერეში კი არაა, მთავრობის არალეგიტიმურობაშია - ავტორიტეტი არა აქვს. მარიხუანას ლეგალიზაციაზე პარლამენტმა იმიტომ კი არ დაიხია უკან, რომ ეკლესიის შეეშინდა, არამედ იმიტომ, რომ ხალხის 90% სწორედ ამ აზრს იზიარებდა. ხელისუფლებას კი ასეთი გადაწყვეტილებები თავშიც არ უნდა მოსდიოდეს. ამ შემთხვევაში ხალხის აზრი ეკლესიამ გამოხატა.
- გიორგი მარგველაშვილს კიდევ რომ მიეღო არჩევნებში მონაწილეობა, ექნებოდა გაპრეზიდენტების შანსი?
ზურაბ ჯაფარიძე: - შესაძლოა, მოსახლეობის ნაწილი მის მიმართ პოზიტიურად იყოს განწყობილი, მაგრამ არ მჯერა, რომ სერიოზული შანსი ექნებოდა. ამის იმედი ალბათ, თვითონაც არ ჰქონდა და სწორედ ამიტომაც თქვა უარი.
კახა კუკავა: - მოსახლეობა მას მხარს აღარ დაუჭერდა და ამიტომაც აღარ მონაწილეობს. ეროვნულ საკითხებში ის ჩემი ოპონენტია. მას ისეთი ხედვები აქვს, რაც დღევანდელი საქართველოსთვის არაადეკვატური და დამაზიანებელია, მაგრამ არ მინდა დავუკარგო ის ერთი პოზიტივი, რომ ოპონენტებთან საერთო ენის გამონახვის მცდელობები ჰქონდა. პატივს ვცემ, რომ ის პრეზიდენტის პოსტმა არ გააგიჟა, არ გატეხა, ისევ დარჩა ადამიანად, ლიბერალად და არ გამედიდურდა. ის არ დაემართა, რამაც ზოგიერთები საერთოდ მასხარად აქცია მაღალ თანამდებობებზე.
- რა სეგმენტი მიგაჩნიათ თქვენს ამომრჩევლად და რას ეტყოდით მათ?
ზურაბ ჯაფარიძე: - "გირჩის" ამომრჩევლები ძირითადად ახალგაზრდები და მათი მშობლები არიან, რომლებიც ამ ახალგაზრდებმა დაარწმუნეს, რომ "გირჩი" სწორი არჩევანია. ჩვენ ფინანსური რესურსი არ გაგვაჩნია, მხოლოდ ერთი ოფისი გვაქვს და ვოპერირებთ მხოლოდ "ფეისბუკის" გამოყენებით, რომელიც ჩვენთვის უფასო პლატფორმაა და ძირითადად, ახალგაზრდები არიან, რომლებიც სოციალურ ქსელებს მოიხმარენ.
ჩვენს ამომრჩეველს ვეტყოდი, რომ "გირჩი" ამ რეალობაში არის ერთადერთი პარტია, რომელიც საქართველოს მოქალაქეებს უყურებს, როგორც სრულფასოვან, თავისუფალ ადამიანებს, რომლებსაც საკუთარ თავზე პასუხისმგებლობის აღება და გადაწყვეტილების მიღება შეუძლიათ. სხვა პოლიტიკური ძალები ამომრჩევლებს უყურებენ როგორც ცხვრებს, რომლებსაც არ შეუძლიათ პასუხისმგებლობების საკუთარ თავზე აღება, ამიტომაც ჰპირდებიან, რომ ისინი იქნებიან მათი პატრონები და მოუვლიან, რაც ტყუილია.
კახა კუკავა: - ჩვენს ამომრჩეველს ერთ რამეს ვეტყოდი: ქვეყანამ 90-იან წლებში დიდი შოკი მიიღო, როცა ხალხმა არჩევნების რწმენა დაკარგა და მესმის, რომ ბევრჯერ ვართ მოტყუებული, მაგრამ ყოველდღე რომ კითხულობთ ყველგან - გვეშველება რამეო? მერწმუნეთ, აბსოლუტურად შესაძლებელია ჩვენი ხალხის შველა, უბრალოდ, არჩევნებზე მოდით!
თამთა დადეშელი