ზვიად გამსახურდიას დროინდელი ხელისუფლების წარმომადგენლები ერთმანეთის პირისპირ - გზაპრესი

ზვიად გამსახურდიას დროინდელი ხელისუფლების წარმომადგენლები ერთმანეთის პირისპირ

საქართველოს პირველი პრეზიდენტის - ზვიად გამსახურდიას დროინდელი ხელისუფლების წარმომადგენლები - გელა სალუაშვილი და აკაკი ასათიანი თავიანთ გეგმებსა და ხედვებს გვიზიარებენ.

- მთავარი მიზეზი, რამაც 2018 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებში მონაწილეობა გადაგაწყვეტინათ...

აკაკი ასათიანი: - იმის გათვალისწინებით, რასაც საპარლამენტო არჩევნებზე მე და რამდენიმე პარტია ვაპირებთ, უპრიანია, რომ სტარტი სწორედ ახლა ავიღოთ. შეძლებისდაგვარად მოსახლეობას უნდა გავაცნო ის მოსაზრებები, რაც, ჩემი აზრით, ქვეყნისთვისაა მნიშვნელოვანი. ჩემი შეხედულებები ცნობილია - ტრადიციული ფასეულობები, ქვეყნის დამოუკიდებლობა, თავისუფლება, უსაფრთხოება, დემოკრატიული მმართველობის უზრუნველყოფა, საარჩევნო კანონის შეცვლა და ა.შ. ჩვენ, როგორც ევროპული ქვეყანა, იმ ტენდენციებს უნდა შევესაბამებოდეთ, რაც ევროპაშია. ევროპა რომ ქრისტიანული ცივილიზაციაა, არა მგონია, ვინმემ ამაზე იდავოს და სწორედ ამ რელიგიის წყალობით სულ ცოტა, ათასი წელია, ლიდერობს და მისი მონაპოვარია ის, რასაც დანარჩენი კაცობრიობა ესწრაფვის - დემოკრატია, სამართალი, ადამიანის უფლებები და ა.შ. თუმცა, ზოგიერთი ფასეულობა, რომელსაც ადამიანის ზნეობა ემყარება, ახლა ევროპაშიც საეჭვო გახდა. მოვა დრო და ევროპის განუყოფელი ნაწილი გავხდებით. ნატოც რეალურად ეგ არის. ერთადერთი მუსლიმანური ქვეყანაა თურქეთი, ისიც იმიტომ, რომ ხაზგასმულად სეკულარული იყო, ამ ბოლო ხანებამდე, ათა-თურქის ანდერძის თანახმად.

მიხეილ-გელა სალუაშვილი: - ჩვენი მთავარი მიზანია, ჩვენმა გასაჟღერებელმა ინფორმაციამ ამომრჩევლამდე მიაღწიოს - თუ რაში მდგომარეობს საქართველოს სულიერი მისია და რა პოლიტიკური გზავნილებით მოვდივართ ამ მისიის აღსასრულებლად. ამაზე დაყრდნობით, ჩვენთვის არანაირი მნიშვნელობა არა აქვს, ამომრჩეველთა რა რაოდენობა გააკეთებს არჩევანს ჩვენს სასარგებლოდ. საქართველოს სულიერი მისია იმაში მდგომარეობს, რომ დაამოწმოს უფალი იესო ქრისტეს მეორედ მოსვლის წინარე დროის დადგომა იმ ნიშნებზე დაყრდნობით, რომლებიც ბიბლიასა და წმინდა წერილებშია გაბნეული. ჩვენი აზრით, წინასწარმეტყველების ჟამი დაუდგა საქართველოს, ბოლო ჟამში ვცხოვრობთ. დღეს ქართულ პოლიტიკურ რეალობაში არ არსებობს პოლიტიკური ძალა, რომელიც ამ ორ თემატიკას ერთმანეთთან აერთიანებს. არჩევანი ელექტორატზეა.

- თქვენ წინა არჩევნებშიც მონაწილეობდით, რამდენად მოახერხეთ მაშინ თქვენი სათქმელის ამომრჩევლამდე მიტანა?

- იმ პერიოდში "ქართულმა ოცნებამ" გაიმარჯვა, ორი გამოკვეთილი ჯგუფი იყო და მათი დაპირისპირების ფონზე მიდიოდა არჩევნები. ზვიად გამსახურდიას ხელისუფლებაში ყოფნის დროს, საბურთალოს საკრებულოს დეპუტატი და საბურთალოს საკრებულოს პირველი თავმჯდომარე გახლდით. ჩვენი პოლიტიკური გაერთიანება 1992 წლის იანვარში დაარსდა, ხელისუფლების ძალადობრივი დამხობის ფონზე ჩამოვაყალიბეთ და ჩვენი მიზანი სწორედ სამართლიანობის აღდგენა იყო, უფალთან და ხალხის ხმასთან შეჯერებით. ჩვენ მაშინდელ არჩევნებშიც მივიღეთ მონაწილეობა. 1996-97 წლებში ლაზარეს ინსტიტუტი დავაარსეთ, რომელმაც იმ თემატიკის კვლევა დაიწყო, რომელზეც ვისაუბრე. აქედან მოყოლებული, საარჩევნო პროცესებში აქტიურად აღარ ვმონაწილეობდით 2013 წლამდე. მაშინ კი მწირი შესაძლებლობებით, მაქსიმალურად მივიტანეთ ჩვენი სათქმელი. დგება მომენტი, ქვეყნის მეთაურად მოვიდეს ღვთის ნების აღმსრულებელი. ის ღვთის სიტყვაში უნდა ერკვეოდეს. ვნახოთ, რამდენს მისწვდება ჩვენი ხმა.

GzaPress - როგორია თქვენი ხედვები საგარეო მიმართულებით? იგივე, რუსეთთან მიმართებაში.

აკაკი ასათიანი: - ევროპაზე რაც მოგახსენეთ, გარდაუვალი მოცემულობაა, ეს არჩევანი ქრისტიანობის მიღების დროიდან გავაკეთეთ. ფარსმან პირველისა და ფარსმან მეორის დროსაც კი, აბსოლუტურად გამოკვეთილი იყო ჩვენი ორიენტაცია რომზე ანუ დასავლეთზე და არა - პართიაზე, რომელთანაც ყოფის თვალსაზრისით უფრო მეტი გვქონდა საერთო.

რაც შეეხება რუსეთს, ვისაც მისკენ წარმოუდგენია ჩვენი გეზი, ეს არის რეციდივი და ინერცია ორასწლოვანი მმართველობისა და მონური სინდრომისა, სხვა არაფერი. რუსეთთან ურთიერთობა პრინციპული, თანამიმდევრული უნდა იყოს. ამ მხრივ, ბალტიისპირელები ალბათ სამაგალითონი არიან. ურთიერთობა უნდა იყოს უშუალოც და საერთაშორისო სტრუქტურების მეშვეობით, დასავლელი პარტნიორების დახმარებით. ვინც უშუალო ურთიერთობას გაურბის, სინამდვილეში, შიშს ამჟღავნებს. ჯერ კიდევ საბჭოთა კავშირის არსებობის დროს, საქართველოს სახელით გამოსვლამ მომიწია და უარის თქმა ახალ სამოკავშირეო ხელშეკრულებაზე. გამსახურდია მგზავნიდა, ჩავდიოდი და სიმართლეს ვეუბნებოდი. უნდა უთხრა, რომ ვერ იქნები მათთან ერთად, მათ ჭკუაზე, მაგრამ თუ მათი სურვილიც იქნება, თანამშრომლობა შეიძლება და ეს უფრო ესმით, ვიდრე ის, რომ შორიდან ლანძღო. ყველაფერი ღია უნდა იყოს, ფარული პოლიტიკა შეიძლება გახლდეთ ხანმოკლე დროით და კონკრეტულ საკითხებზე, სტრატეგია კი შეიძლება დამალული და კულუარული იყოს.

მიხეილ-გელა სალუაშვილი: - ჩვენი აზრით, აუცილებელია, ქვეყანამ მუდმივი სამხედრო ნეიტრალიტეტის პოზიცია აირჩიოს, ჩვენი დასავლელი და ამერიკელი მეგობრები კი ჩვენი ნეიტრალიტეტის გარანტორები უნდა იყვნენ. რაც შეეხება სხვა ინიციატივებს, ჩვენი წინადადებაა, დავიწყოთ მუშაობა საერთაშორისო რეგიონული ორგანიზაციის - კავკასიის მშვიდობიანი სახლის ჩამოყალიბებისთვის, რომლის მიზანი კავკასიაში არსებული პოლიტ-ეკონომიკური პრობლემების მოგვარება უნდა იყოს. რუსეთი აცხადებს, რომ არ სურს დაუშვას მის საზღვრებთან ნატოს ალიანსის მიახლოება, ამიტომ, ჩვენი შემოთავაზება ასეთია - შეიქმნას ნეიტრალური ქვეყნების კავშირი, რომელიც ბუფერული ზოლის როლს შეასრულებს ნატოსა და რუსეთს შორის. ამ საკითხზე ვრცლად ჩვენს საარჩევნო პროგრამაში ყველაფერი წერია, ერთ ინტერვიუში ამაზე საუბარი შორს წაგვიყვანს.

- ამჟამინდელ და წინა პრეზიდენტებზე რას იტყვით? როგორ შეაფასებთ მათ საქმიანობებს?

აკაკი ასათიანი: - მარგველაშვილს რა პირობებშიც მოუხდა პრეზიდენტობა, ვერ ვიტყვით, რომ მან ჩვენი ქვეყანა სადმე შეარცხვინა. შიგნითაც, დაშავებით არაფერი დაუშავებია, თუმცა, მას ძალაუფლება არ ჰქონდა და არ ვიცოდით, რას იზამდა. ზვიად გამსახურდიამ ამ ქვეყანას დამოუკიდებლობა მოუპოვა. მისი მეთაურობით და ჩვენი ხალხის მხარდაჭერით მოხდა ეს და ესაა ფაქტი, რომელსაც ვეღარაფერი შეცვლის. რაც შეეხება შევარდნაძეს, მთელი უბედურების მიუხედავად, რაც მისი პრეზიდენტობის დროს ხდებოდა, ერთგვარად მაინც მოაქცია ქვეყანა კონსტიტუციური ცხოვრების ფარგლებში. ნელ-ნელა დასავლეთისკენ მიიწევდა და ეს სწორი იყო, რაღაც საერთაშორისო პროექტებში საქართველოს თავისი ადგილი დააკავებინა და ამასაც ნუ დავუკარგავთ. მიხეილ სააკაშვილი, ძირითადად, შეიძლება შეფასდეს, როგორც სახელმწიფო ადმინისტრირების შემომღები, ოღონდ ეს ყველაფერი საკუთარი და მისი გუნდის არანორმალური ქმედებებით გადაფარა.

მიხეილ-გელა სალუაშვილი: - ქვეყანაში ისტორიული სამართლიანობა უნდა აღდგეს, მოხდეს პოლიტიკურ-სამართლებრივი შეფასება, რაც მოხდა მაშინ, როდესაც კანონიერი ხელისუფლება დაამხეს. შევარდნაძისა და სააკაშვილის დანაშაულებრივი რეჟიმები უნდა შეფასდეს და გასამართლდეს.

- როგორ ფიქრობთ, ის ადამიანები, რომლებიც თავის დროზე ზვიად გამსახურდიას მომხრეები იყვნენ, დაგიჭერენ მხარს? GzaPress

აკაკი ასათიანი: - არ ვიცი, თუ "სექტანტები" არიან, რომლებსაც არც ზვიად გამსახურდიასი იციან რამე, არც არაფერი გაუგონიათ და უცნაურ "სექტას" დაემსგავსნენ, მათზე გათვლა არასდროს მქონია. თუ "ზვიადისტობაში" იგულისხმება ეროვნული ფასეულობები და პატრიოტიზმი, ასეთი ადამიანების ნაწილი მაინც მომცემს ხმას. ჩემი მხარდამჭერი პატრიოტული ინტელიგენცია იქნება. არა მგონია, დიდი რაოდენობით იყოს, მაგრამ არის.

- არჩევნებში მონაწილე სხვა კანდიდატებზე რას იტყვით?

აკაკი ასათიანი: - მე არავის კონკურენტი არ ვარ, მე მინდა, ჩემი მოსაზრებები და დამოკიდებულებები გავხადო საზოგადოებისთვის ცნობილი, რადგან დარწმუნებული ვარ, რომ ისინიც ჩემსავით ფიქრობენ, მაგრამ პოლიტწამლეკავმა პროპაგანდამ დააფრთხო. ჩვენი ხალხი ნელ-ნელა უნდა გამოფხიზლდეს და მეც ამას ვეცდები. ვფიქრობ, მეორე ტური ჩატარდება და ალბათ იქნებიან ვაშაძე ან ბაქრაძე და სახელისუფლებო რესურსის წყალობით - ზურაბიშვილი.

რაც შეეხება მიხეილ-გელა სალუაშვილს, მას საინტერესო მოსაზრებები აქვს, ოღონდ რამდენად საპრეზიდენტოა, ვერ გეტყვით. ამ საკითხებს უფრო რელიგიურ-მისტიკური კუთხით უდგება და ალბათ ეს არჩევნებიც თავისი იდეების ქადაგების საშუალებაა.

მიხეილ-გელა სალუაშვილი: - ჩვენ ვიყრით კენჭს საპრეზიდენტო არჩევნებში, კონკურენტებად არავის ვთვლით. რაც შეეხება აკაკი ასათიანს, მასაც ისე მოვიაზრებ, როგორც სხვა კანდიდატებს, თუმცა, პიროვნულად, შესაძლოა ჩემი პრეტენზიები მქონდეს მასთან. ამ არჩევნებში ისიც ისეთივე კანდიდატია, როგორიც მე. ჩვენ საქართველოს სულიერი მისიისა და პოლიტიკური ხედვის ერთად მატარებელი კანდიდატები ვართ და ასეთი სხვა არავინ არის.

თამთა დადეშელი