"პოპულისტობა ყველაზე ადვილი საქმეა, მთავარია, შენი სიმართლის დამტკიცება შეძლო"
პოლიტიკაში ახალი სახეა, პროფესიით იურისტია, უყვარს სპორტი, გატაცებულია დოკუმენტური პროზით, აღმერთებს ვაზს და ღვინოს, მაგრამ არ უყვარს თამადობა. მეგობრები ამბობენ, რომ ნამდვილი სვანია, - უანგარო, გულუბრყვილო, მაგრამ პრინციპული და შეუვალია. "კეთილია, ადამიანს რომ დაეხმარება, მერე თავადვე უხარია. საუკეთესო განათლება აქვს მიღებული ჯერ თბილისში, შემდეგ ამერიკაში. ერთი კვირა ინერვიულა იმის გამო, რომ პირველი კრიტიკული განცხადების შემდეგ ტროლებმა "ფეისბუკის" გვერდზე გალანძღეს. მეგობრებს გვეკითხებოდა, რა უნდათ, რას მერჩიანო?!." - გვიამბობს მისი ერთ-ერთი მეგობარი და კოლეგა.
ერთგულია, პირველად ვინც შეუყვარდა, ცოლადაც ის მოიყვანა. მიუხედავად იმისა, რომ პოპულარული და სიმპათიურია, ცოლი არასდროს ეჭვიანობს - ენდობა და იმიტომ. თავისი ცხოვრების ყველაზე ლამაზ მოგონებად საკუთარი ქორწილის დღეს მიიჩნევს, მნიშვნელოვან მოვლენად კი - 10 წლის ასაკში მის ცხოვრებაში მომხდარ რადიკალურ ცვლილებას.
ლევან იოსელიანი:
- ჩემი ბავშვობა ორ ნაწილად იყოფა: 10 წლამდე და 10 წლის შემდეგ. უზრუნველი, ლაღი ბავშვობა სამოქალაქო ომმა რადიკალურად შეცვალა. ჩაბნელებული სახლი, სიცივე, მეზობლებთან ერთან შეშის "ფეჩზე" მომზადებული სადილი, გაყინული და გაკვამლული საკლასო ოთახი... ამ ყველაფერმა პიროვნულად ჩემს ჩამოყალიბებაზე დიდი გავლენა იქონია. 10 წლის მივხვდი, რომ ერთ წუთში შეიძლება რადიკალურად შეიცვალოს შენი ცხოვრება, ამიტომ არაფერია ღირსებაზე მნიშვნელოვანი. რთული პირობების მიუხედავად, სულ ვცდილობდი, კარგი განათლება მიმეღო და კარგი მეგობრები მყოლოდა - ასეც მოხდა. იურიდიულზე ჩავაბარე იმიტომ, რომ მამამ მირჩია. ამასთან, ჩემმა მეგობრებმაც ასეთი არჩევანი გააკეთეს. მადლობა მათ, ძალიან კარგი პროფესია ამარჩევინეს. წლების განმავლობაში ადვოკატი ვიყავი. ბევრი საქმე მაქვს მოგებული. საქმის მოგება კარგია, მაგრამ ამაზე მთავარი ის არის, რომ ადამიანისთვის მნიშვნელოვანი პრობლემის მოგვარებით, მისი სიხარულის თანამოზიარე ხდები. პოლიტიკაში სრულიად შემთხვევით მოვხვდი. არასდროს მქონია ამ სფეროს მიმართ ინტერესი. თუმცა, ყოველთვის ვიყავი აქტიური, ვაპროტესტებდი ყველაფერს, რაც არ მომწონდა. 2003 წლიდან ერთი აქციაც არ გამომიტოვებია, მონაწილეობა რომ არ მიმეღო.
- 2003 წლამდე თქვენს პროტესტს არაფერი იწვევდა?
- უბრალოდ ვერ ვიხსენებ, თუმცა იყო რამდენიმე შემთხვევა, - რუსეთის საელჩოსთან გამართულ აქციაში ვმონაწილეობდი, გიორგი სანაიას გარდაცვალების გამოც გამოვედი ქუჩაში...
- თუ პოლიტიკა არ გაინტერესებდათ, რამ გაიძულათ, პოლიტიკოსის სტატუსის მატარებელი გამხდარიყავით?
- ალეკო ელისაშვილმა "ჩამითრია" ამ ამბავში. როდესაც საკრებულოს დეპუტატობაზე გადაწყვიტა კენჭისყრა, აზრი მკითხა. მოვუწონე იდეა და აღვუთქვი, რომ დავეხმარებოდი. გავხდი კიდეც მისი საარჩევნო შტაბის ხელმძღვანელი. 2014 წლიდან ყოველთვის მის გვერდით ვიდექი, როგორც იურისტი, მაგრამ არასდროს მიფიქრია, მეც პოლიტიკურ საქმიანობაში ჩავრთულიყავი. გარკვეული პერიოდის შემდეგ, როდესაც ალეკომ "სამოქალაქო მოძრაობის" დაფუძნება გადაწყვიტა, მთხოვა, მთაწმინდის ოლქში მეყარა კენჭი. ვინაიდან კარგად ვიცნობდი ალეკოსაც და მის ღირებულებებსაც, ეს გამოწვევა მივიღე.
- ოჯახი როგორ შეხვდა თქვენს ამ ნაბიჯს?
- ვერ გეტყვით, რომ აღფრთოვანდნენ ამ გადაწყვეტილებით. მეუღლისთვის ეს უსიამოვნო სიურპრიზი აღმოჩნდა. ახლაც მსაყვედურობს, - რა გინდოდა, მშვენიერი ცხოვრება გვქონდა, რატომ გაირთულე ყველაფერიო?!.
- თქვენც ხომ არ ნანობთ?
- არა. როდესაც შეგიძლია, შენი აქტიურობით ქვეყანაში რაიმე სასიკეთოდ შეცვალო, ასეც უნდა მოიქცე, თუ პასუხისმგებლიანი ადამიანი ხარ და მხოლოდ საკუთარი თავი არ გადარდებს.
- მეუღლე რა პროფესიისაა?
- ისიც იურისტია. სკოლაშიც ერთად ვსწავლობდით და უნივერსიტეტშიც. ბავშვობიდან ვიცნობთ ერთმანეთს. სტუდენტობისას დავოჯახდით. ხშირად ვხუმრობთ, - ერთად ბევრად მეტი დრო გვაქვს გატარებული, ვიდრე ერთმანეთის გარეშე-თქო. სამი შვილი გვყავს. უფროსი ქალიშვილი - ანა უკვე 20 წლის არის. თავისუფალი უნივერსიტეტის სტუდენტია. კოტე 16 წლისაა, ნაბოლარა ნიკუშა კი - 10-ის. მგონი, შვილებისთვის, განსაკუთრებით ანასთვის მეგობარი უფრო ვარ, ვიდრე მამა. ჩვენს ურთიერთობას რომ შეხედოთ, და-ძმა უფრო გეგონებით, ვიდრე მამა-შვილი. სხვათა შორის, ანა პოლიტიკურ საქმიანობაში აქტიურად მეხმარება. წინასაარჩევნო კამპანიაშიც ჩემ გვერდით იყო.
- შუათანა ვაჟი არ გეხმარებოდათ?
- არა. წინასწარ გამაფრთხილა, არც კი მთხოვო, არსად წამოვალო. კოტე ძირითადად ვარჯიშით არის დაკავებული. ადრე ფეხბურთი იყო მისი ინტერესის სფერო, ახლა კულტურიზმით არის გატაცებული, ტანს იყენებს. იმ ასაკშია, გარეგნობაზე განსაკუთრებულად რომ ზრუნავენ. ერთმანეთისგან ძალიან განსხვავებულები არიან, სხვადასხვა ინტერესი და შეხედულება აქვს. მეც პატივს ვცემ მათ ინტერესებს, ჩემს სურვილებს თავს არც ერთს არ ვახვევ. რაც მთავარია, კარგად სწავლობენ.
- სპორტს თქვენს ცხოვრებაშიც მნიშვნელოვანი ადგილი უკავია.
- კი, მაგრამ მე სპორტის სხვა სახეობით ვარ დაკავებული. საბურთალოს ქუჩაზე, იპოდრომთან ახლოს გავიზარდე. ძალიან მიყვარდა ცხენები და ეს სიყვარულიც მარადიული აღმოჩნდა. როგორც კი შესაძლებლობა მომეცა, ცხენი ვიყიდე და ცხენოსნობა ერთ-ერთ მთავარ პროფესიად გავიხადე. 15 წელია, ამ სპორტით ვარ დაკავებული, შეჯიბრებებშიც ვმონაწილეობ. ჩემი ყოველი დილა ვარჯიშით იწყება. 7 საათზე უკვე იპოდრომზე ვარ, ვვარჯიშობ და შემდეგ პროფესიული მოვალეობების შესასრულებლად მივდივარ.
- პოლიტიკაში თქვენთვის მთავარი პრობლემა, სირთულე რა არის?
- ორპოლუსიანობა.
- თქვენ და ალეკო ელისაშვილი არჩევნების წინ სხვადასხვა პოლიტიკურ ძალასთან აწარმოებდით მოლაპარაკებას, არჩევნების დასრულების შემდეგ კი ალეკო ელისაშვილმა ზოგიერთი მათგანი საკმაოდ უხერხულ მდგომარეობაში ჩააყენა: მაგალითად, მამუკა ხაზარაძეზე თქვა, რომ ის ომის მომხრეა. რას ფიქრობთ ამის შესახებ?
- ჩვენ არასდროს გვითქვამს, რომ ვინმესთან ალიანსს ვგეგმავდით. იყო რამდენიმე შეხვედრა და აზრთა გაცვლა-გამოცვლა, სხვა არაფერი. რაც შეეხება ალეკოს დღევანდელ განცხადებებს, რაც მოისმინა, ის თქვა. ჩვენთვის კი მოვლენების რადიკალური განვითარება პრინციპულად მიუღებელია. ვამხილეთ ის რამდენიმე ადამიანი, რომლებიც პროცესების რადიკალურ განვითარებას ცდილობენ. ამიტომ დავიმსახურეთ საყოველთაო რისხვა. თუმცა, ამის გამო არ ვნერვიულობთ. მთავარია, დისკუსია შედგა თემაზე - რა გვინდა, შეთანხმება თუ პროცესის გაზაფხულისთვის გადატანა.
- თქვენი ახალდაფუძნებული პარტიიდან მხოლოდ ალეკო ელისაშვილი იყო საზოგადოებისთვის ცნობილი ადამიანი და არც მას ჰქონდა პოლიტიკური გამოცდილება. ელოდით, რომ საპარლამენტო არჩევნებში ბარიერს გადალახავდით და დეპუტატის მანდატს მიიღებდით?
- უფრო კარგ შედეგსაც ველოდით. უბრალოდ, ფინანსური შესაძლებლობა არ გვქონდა, რომ ფართომასშტაბიანი საარჩევნო კამპანია ჩაგვეტარებინა. ორი თვის დაარსებულმა პარტიამ ვერ შევძელით, ხალხს ჩვენ შესახებ მეტი გაეგო. ზოგს ისიც კი ეგონა, რომ ალეკო მარტო, პარტიის გარეშე იყრიდა კენჭს და შესაბამისად, ჩვენს პარტიას სიაში არც კი ეძებდნენ. საპარლამენტო პარტიიის სტატუსი და ორი მანდატი ნამდვილად ძალიან კარგი სტარტია.
- თავად თქვით, რომ დასაწყისისთვის კარგი სტარტი გქონდათ. ნანობთ, რომ ოპოზიციური ერთობის საპროტესტო აქციებს ხელახალი არჩევნების ჩატარების მოთხოვნით შეუერთდით?
- არა. მიგვაჩნია, რომ არჩევნების გაყალბებას აუცილებლად უნდა მოჰყვეს პროტესტი. ხელისუფლებამ ამაში პოლიტიკური ფასი უნდა გადაიხადოს. დღეს გვაქვს შანსი, ხელისუფლებას ამ სიყალბისთვის ისეთი პოლიტიკური ფასი გადავახდევინოთ, რომ ერთხელ და სამუდამოდ დავუბრუნოთ ნდობა არჩევნებს. შევცვალოთ საარჩევნო სისტემა, საარჩევნო ადმინისტრაცია და კონსტიტუციურ დონეზე მოვაწესრიგოთ ბარიერების საკითხი; საერთოდ, პოლიტიკური გარემო გავხადოთ პლურალისტური. ეს იქნება ამ ქვეყნისთვის წინ გადადგმული ნაბიჯი. აი, ამიტომ მოვედით წინააღმდეგობაში ოპოზიციის ერთ ნაწილთან, რომლის წარმომადგენლებიც მხოლოდ რადიკალური სცენარის განვითარებაში ხედავენ პოლიტიკური კრიზისიდან გამოსვლის გზას. ჩვენ მათ არ ვეთანხმებით და ვფიქრობთ, რომ პოლიტიკური კრიზისიდან ერთადერთი გამოსავალი კარგი შეთანხმებაა. დღეს "ქართული ოცნება" კუთხეშია მიყენებული. საქართველოს ისტორიაში პირველად გვაქვს ერთპარტიული პარლამენტი. მმართველი გუნდი მშვენივრად აცნობიერებს, რა პრობლემის წინაშე დგას და მზად არის, ნებისმიერ დათმობაზე წავიდეს, რაც პოლიტიკურ კრიზისს განმუხტავს. ვფიქრობთ, რომ ეს შანსი აუცილებლად უნდა გამოვიყენოთ და ისეთი შეთანხმება წამოვიღოთ ხელისუფლებიდან, რომელიც ინსტიტუციურად წინ წაიყვანს ქვეყანას.
- ნებისმიერ დათმობაში ვადამდელ არჩევნებს გულისხმობთ?
- რატომაც არა?! გვეუბნებიან, თუ 1%-იან ცდომილებასაც კი დავამტკიცებთ, თანახმა იქნებიან, ვადამდელი არჩევნები ჩაატარონ.
- მართლა ფიქრობთ, რომ შეძლებთ ამის დამტკიცებას?
- კი, ოპოზიციას აქვს რესურსი. ცდომილების ერთ პროცენტსაც თუ ვერ დავამტკიცებთ, მაშინ რატომ წამოვიწყეთ ბოიკოტი?!.
- თქვენ ხომ ვერ დაამტკიცეთ, რომ ურნებში ყალბი ბიულეტენები ჩაყარეს?!
- როგორ ვერ დავამტკიცეთ?!
- "ქართულ ოცნებას" არ სჯერა თქვენი მტკიცებულებების.
- ერთია, რა სჯერა ან არ სჯერა "ქართულ ოცნებას", მაგრამ მეორეა, რა მტკიცებულებები გვაქვს ჩვენ.
- რა ძალა აქვს ახლა თქვენს მტკიცებულებებს, თუ "ქართული ოცნება" არც თქვენ მიერ აღმოჩენილ 1%-იან ცდომილებას მიიჩნევს სარწმუნოდ?
- ჩვენ უკვე აღარ ვართ იმ სიტუაციაში, როდესაც "ქართული ოცნების" დაჯერება-არდაჯერებაშია საქმე. საქმეში ფასილიტატორი ელჩები არიან ჩართულნი. მართალია, არანორმალურია, უცხოელების გარეშე რომ ვერ ვახერხებთ საერთო ენის გამონახვას, მაგრამ რას ვიზამთ, ასეთია სამწუხარო რეალობა.
- შეგიძლიათ დარწმუნებით თქვათ, რომ პარლამენტში მარტო, დანარჩენი ოპოზიციის გარეშე არ შეხვალთ?
- არ შევალთ, მაგრამ იმიტომ კი არა, რომ ვინმეს რიდი ან შიში გვაქვს, უბრალოდ, მარტო შესვლაში აზრს ვერ ვხედავთ. თუ ისეთ შეთანხმებას ვერ მივაღწევთ, რაც ქვეყანას წინ ვერ წაიყვანს, მაშინ პარლამენტში მხოლოდ დეკორაციის ფუნქცია გვექნება. ჩვენ კი დეკორაციის ფუნქციის შესრულებას არ ვაპირებთ.
- ასეა თუ ისე, არასახარბიელო ვითარებაში აღმოჩნდით, როცა ოპოზიციურ ერთობასაც დაუპირისპირდით და გულშემატკივრების ნაწილიც გააბრაზეთ.
- რა ვქნათ, იმას ვაკეთებთ, რისიც გვწამს. სიმართლის თქმა და სიმართლისთვის ბრძოლა რთულია, თორემ ყველას რომ მოსწონს, იმ განცხადებების გაკეთებას რა უნდა. პოპულისტობა ყველაზე იოლია. ნახავთ, დრო დაადასტურებს, რომ ჩვენ მართალები ვართ.
ხათუნა ბახტურიძე