"ქვემეხი"- რევოლუცია თუ ევოლუცია? - გზაპრესი

მათი ისტორია ბუნებრივად შეიქმნა, რადგან როდესაც მღერი "აირჩიე მომავალი, რადგან როცა ყველაფერი გექნება, აღარავინ დაგრჩება, რომ უთხრა - მე ბედნიერი ვარ. აირჩიე სიცოცხლე" - სხვა აღარაფერი დაგრჩენია იმის გარდა, რომ ლიდერად იგრძნო თავი. მე გიამბობთ ახალგაზრდებზე, რომლებმაც ჭაობში სუფთა წყლის ნაკადი აღმოაჩინეს.

ამჯერად "ქვემეხის" ბირთვის სამი წევრი ჩავწერეთ: სანდრო ქერაული, გიორგი აბაშვილი (აბაშა) და ნიკა სარალაშვილი (სარალა). მას კიდევ ორ სულისჩამდგმელი ჰყავს: ნატატა საღირაშვილი და გიორგი ზვიადაძე.

სანდრო ქერაული, "ქვემეხის" თავია. ის სოლისტია, უფრო ხშირად საკუთარ მუსიკას მღერის, თავად წერს ტექსტსაც.

- "ქვემეხი" ქართული, ძლიერი სიტყვაა - შინაარსობრივად დატვირთული, კარგი ჟღერადობით. თავიდან იყო მხოლოდ ჯგუფი, ახლა კი ორად ვართ გაყოფილები, ანუ არის ქვემეხი "ბენდი" და "ქვემეხი", როგორც კულტურა.

- ბენდი გასაგებია, მაგრამ დანარჩენს განმარტება სჭირდება.

გიორგი:

- ეს ჰგავს ფრანგულ ახალ ტალღას, იმას, რაც ზეგავლენას ახდენს ტვინებზე. ჩვენ კულტურული კონგლომერანტის გაკეთება დავიწყეთ. ეს სახელი აერთიანებს ნებისმიერ ავანგარდულ ხელოვნებას - მუსიკას, კინემატოგრაფიას, ფოტოგრაფიას და ა.შ. ჩვენ ყველანაირ ადამიანს და მის შემოქმედებას ვუქმნით სივრცეს და სახელს, რითიც ის შემდეგ მსმენელამდე, მნახველამდე მივა. ეს ალტერნატიული კულტურაა. ამისი მაგალითები უკვე არსებობს სამყაროში.

სანდრო:

- ამის მაგალითად ენდი უორჰოლიც გამოდგება - ამერიკელი მხატვარი, რეჟისორი და პროდიუსერი. ის წინა საუკუნის სამოციან წლებში მოღვაწეობდა; მაშინ, როცა ჩვენი მშობლები იბადებოდნენ და მან პოპარტი ახალ სიმაღლეზე აიყვანა - ფერწერა, შოლკოგრაფია, ფოტოგრაფია, კინო, სკულპტურა, რეკლამა გააერთიანა, ჩვენ ამას მუსიკა, პროზა, პოეზია, მოდა, გამოხატვის ნებისმიერი სახე დავამატეთ და ვქმნით. ეს არის იმ ყველაფრის ალტერნატივა, რასაც უკვე გვთავაზობს ქალაქი.

- თავიდან, როგორც ვიცი, სამნი იყავით...

სანდრო:

- თავიდან ჩვენ სამნი და გიო (გიორგი ზვიადაძე) ვიყავით. ვფიქრობდით რამე კარგ წამოწყებაზე. შემდეგ ჩაერთო ნატატა და ძირითადი დიზაინის იდეოლოგია საკუთარ თავზე აიღო. როდესაც იდეა გაჩნდა, მივხვდით, რომ ეს რაღაც ახალი იყო. მოგვიანებით ამან იმხელა მიზიდულობა შეიძინა, რომ ათასები გავხდით.

გიორგი:

- ეს გრავიტაციაა. ფაუნდერები და ათასობით მიმდევარი.

- და გადატრიალებას აწყობთ ხელოვნებაში?

- დიახ, და ხელოვნებით გონებაში.

- ანუ თქვენ აპირებთ იგივე გააკეთოთ, რაც გააკეთა "ბითლზმა" ან ჯიმი ჰენდრიქსმა? მათ ოქროს ხანა შექმნეს, შეცვალეს სამყარო... ახლა საქართველოში დადგა ახალი გადატრიალების ჟამი?

- საქართველო დანარჩენი სამყაროსგან ძალიან გამოირჩევა. ეს მინისამყაროა. ყველაფერი, რაც არ იყო საბჭოთა კავშირში, იყო საქართველოში. აქ პოპკულტურის რენესანსი 90-იანებში დაიწყო ირაკლი ჩარკვიანით და დადა დადიანით, მაგრამ სრულად ვერ მოიცვა. ჩემი აზრით, "ქვემეხი" ამას შეძლებს.

ნიკა:

- ჩვენ დიდხანს მხოლოდ მუსიკას "ვაკეთებდით". შემდეგ ვეცადეთ გარშემო რაღაც სხვაც დაგვენახა და ვერაფერი დავინახეთ. არსად იყო იდეა. ყველაფერი კარგია, რაც იდეებს გააჩენს. ჩვენ ვაპირებთ იმ ბირთვის გამართვას, რომელზეც რაღაცები აიგება და დალაგდება.

სანდრო:

- ჩვენთან მოსულ ადამიანს არ უნდა აინტერესებდეს მხოლოდ ფინანსური მხარე, ის იდეის მიმართ უნდა იყოს განწყობილი. მიუხედავად იმისა, რომ ვამბობთ, ათასობით მიმდევარი გვყავს, ეს მაინც პატარა კულტურული სივრცეა და აქ ჩვენი თანამედროვე ახალგაზრდული კულტურა ტრიალებს.

- "ქვემეხი" აცხადებს, რომ სამყარო უფრო კარგია, ვიდრე ჩვენ ვხედავთ. სწორად გავიგე?

- დიახ, სამყარო უფრო კარგია, ვიდრე ჩვენ ვხედავთ. ამიტომ ბედნიერებისთვის უმჯობესი იქნება, თუ ამ სამყაროს ისეთს დავინახავთ, როგორიც არის, ამას კი ხელოვნება უწყობს ხელს.

- "ქვემეხი" გულწრფელობაა, მაგრამ არა გაქცევა?

- ისეთი სივრცეები, სადაც შეგიძლია დაივიწყო, გაერიდო, გაიქცე, უკვე არსებობს თბილისში. მაგალითად, ერთი მაღაზიაა რუსთაველზე. იქ სულ ლამაზი, ვარდისფერი კედლები და მაღალი ხარისხის ევროპული პროდუქცია დევს. გეჩვენება, რომ ცივი ომი, რუსეთი, სადღაც სხვაგან დარჩა. აქ არც რელიგიური ტერორია, არც ცუდი ადამიანები. ლამაზ მაღაზიაში ხარ, ლამაზი მუსიკა ისმის და ყველას ყველაფერი "ფეხებზე ჰკიდია"... ჩვენ კი არ გვინდა, რაიმეს გავექცეთ. პირიქით, საკუთარი შეგნების, მოქალაქეობრივი თვითშეგნების გაზრდის ხარჯზე ხელოვნების განვითარებით უნდა დავუდგეთ წინ პრობლემას. ასე მგონია, რომ თუ ვიღაც ტიპი უკეთესი ფოტოგრაფი გახდება, წინააღმდეგობის გაწევის შესაძლებლობა გაუჩნდება.

როცა ადამიანები ზეწოლისგან ცუდად ხდებიან, იოლია მათი შანტაჟი, იკეტებიან სახლებში, საკუთარ ნაჭუჭში. ჩვენ კი მათ ვეუბნებით: "უნდა დაიჯერო, რომ ვერავინ მოგერევა, ანუ შენ ისეთი მაგარი ხარ, რომ უძლეველი გახდები. ამაში დაგეხმარებით". როცა ჩვენთან ვინმე მოდის და ამბობს, რომ რაღაცის გაკეთება უნდა, მაშინვე ვერთვებით, რომ მან თავისი ჩანაფიქრი განახორციელოს. "ქვემეხის" მთელი მუღამი ის არის, რომ ინდივიდუალურად გახდეს ისეთი ძლიერი, რომ დაეჯახოს სისტემას, რომელიც ნერვებს უშლის. აუცილებელია, რომ ინდივიდუალური პროტესტის გამოხატვა ისწავლონ თუნდაც, არტისტებმა. დღეს მათ ეს ნაკლებად იციან.

- საბოლოო ჯამში ყველაფერი მიდის იქამდე, რომ ქმნით რაღაც პროდუქტს, ხელშესახებს, აღსაქმელს და მუსიკას, მათ შორის. გყავთ მსმენელი. თქვენი ფანები არიან თქვენი მიმდევრებიც...

ნიკა:

- ერთი რამ აუცილებლად უნდა აღვნიშნოთ, რომ ჩვენ მომზადებული გონება გვჭირდება. ცოტა სნობურად ჟღერს, მაგრამ განათლების რაღაც ეტაპზე მაინც უნდა იყო, რომ ეს გაიგო. გვინდა შეიცვალოს საზოგადოება და მან შეძლოს აისხლიტოს ცუდი პროპაგანდა, გაარჩიოს სინათლე და სიბნელე, ამისთვის კი ერთადერთი გზა არსებობს, ისევ პროპაგანდა - ანტიექსტრემისტული, ანტიმილიტარისტული, ანტისექსტისტური, ანტიჰომოფობიური. ჩვენ კატეგორიულები არ ვართ. ეს ცხოვრების სიამოვნების აღქმისკენ მოწოდებაა. ეს გაქცევა კი არა, გაანალიზებაა.

სანდრო:

- მნიშვნელოვანია, რომ ქართულად ვწეროთ და ვიმღეროთ. ჯერ ერთი, ყველაფერს განვითარება სჭირდება, მათ შორის, ენასაც და თუ ამას ჩვენ, პოეტები, მწერლები, მომღერლები არ გავაკეთებთ, ბიძინა მით უმეტეს, ვერ გაგვიკეთებს. ჩემი ენა, რომელიც მე მოვიგონე, არის ქართული ენის განშტოება. და მგონია, რომ ეს კარგი ამბავია, რადგან ბევრი ბენდი გამოჩნდა, რომელიც ჩემი ლექსის წყობით წერს თავის ტექსტებს.

ქართველს რომ გავაგებინო, რაც მინდა, ქართულად უნდა ვუთხრა. ვაჟას რომ აქვს "თოფიდან ტყვია გამოსტყვრა", ამას სხვა ენაზე ვერ იტყვი და ემოციას ვერ გადმოსცემ. სხვათა შორის, ვაჟამ დიდი გავლენა მოახდინა ჩემზე.

- თქვენი მუსიკა საბრძოლო მარშსაც მაგონებს...

- შეიძლება ანარეკლი იყოს, ჩვენ ხომ ვრაზმავთ ტიპებს....

- რევოლუციაზე ვლაპარაკობთ. ჩვენ გაბრაზებულები ვართ და გვჭირდება რევოლუცია?

გიორგი:

- ერთი წლის წინ ასე ვფიქრობდი, მაგრამ ახლა მივხვდი, რომ ევოლუცია უფრო გვჭირდება. საწყისი, "შავი კარკასი" უკვე არსებობს ამისთვის, მაგრამ მრავალი წელია ასე "შავად" დგას, ახლა ამისი ევოლუციაა საჭირო, განვითარება. უნდა შევიდეს ხელოსანი და დაამუშაოს იმისთვის, რომ კულტურის იდეალური სახლი ააშენოს.

- ბენდზე მომიყევით, რამდენი ხართ?

სანდრო:

- ბენდში ოთხი წევრი ვართ. მე, ნიკა მოსიაშვილი, გიორგი მიგრიაული და ვამეხ ცუცქირიძე.

- ფინანსურად ოჯახისგან დამოუკიდებლები ხართ?

ნიკა:

- დიახ, ამას მივაღწიეთ.

- და უამრავი თაყვანისმცემელი გოგო გყავთ.

გიორგი:

- ეს თანამდევია იმის, რასაც ვაკეთებთ.

- და მაგრად მოსწონხართ და გგულშემატკივრობთ რობი კუხიანიძე.

ნიკა:

- მასთან ერთად კონცერტიც გვქონდა.

- საუბრის დასაწყისში უნდა მეკითხა, მაგრამ არც ახლაა გვიან: რა ჟანრში მღერის "ქვემეხი"?

გიორგი:

- საქართველოში "ქვემეხამდე" როკჟანრში იყო რაღაც დეს მეტალი, პოოპ როკი, პანკ როკი და ინდი როკი, "ქვემეხის" შემდეგ პირველად გაჩნდა საქართველოში პოსტ როკი, დარქ ამბიენტ როკი, ნოიზ როკი, ავანგარდ როკი და ჯაზ როკი. კონცერტისთვისაც ვემზადებით, მაგრამ ამ ეტაპზე უფრო მეტს ჯერ ვერაფერს გეტყვით.

- ომი რომ დაიწყოს, რას იზამთ?

სანდრო:

- პარტიზანულ ბრძოლას დავიწყებთ. ჩავჯდებით უბნებში და არ მოვუშვებთ არავის. უცნაურია, რომ ამაზე გვიფიქრია, მაგრამ ასეა. გაქცევას არ ვაპირებთ. საქართველო ძალიან ბევრს ნიშნავს ჩვენთვის. მართალია პათეტიკურად ჟღერს, მაგრამ სამშობლოს სიყვარულზე პათეტიკა მოსულა.

დეა ცუცქირიძე